Apetina, een prachtig dorpje in de jungle

Lieve allemaal, 

In deze blog willen wij jullie mee laten genieten van het dorpje Apetina en de prachtige omgeving. Vandaag hebben wij namelijk daarvan optimaal genoten en dat wij willen wij met jullie delen. 

Vanochtend begon de dag al vroeg. Om 5 uur hadden wij de wekker staan en dat op onze zaterdagmorgen. Maar dat was niet zonder reden. In een spontane bui hadden we bedacht om de zonsopgang mee te maken bij de rivier. Toen om 5 uur de wekker ging, vonden we het allebei nog veel ste vroeg. Allereerst was het nog pikdonker en daarnaast hadden wij van 3 - 4 wakker gelegen door trippelende pootjes op de veranda. Ook hoorde we dat onze vuilniszak verplaatst werd. Oei, morgenochtend een lekker klusje. Maar ja, wie is er zo moedig om uit zijn bed te stappen en een kijkje te gaan nemen op de veranda? Wij in iedergeval niet en met gespitste oren bleven wij in ons bedje liggen. Het duurde lang voordat we weer in slaap vielen. Vijf uur 's ochtends was te vroeg. Een tweede poging: kwart voor 6 dan maar. Toen om kwart voor 6 de wekker ging, stapten we uit ons bed met weinig zin. Toch was het de moeite waard om te kijken. In onze pyjama, gewapend met zaklamp en camera, gingen we naar de rivier. Toen we daar aankwamen, zagen we dat we niet de enigste waren. Er waren al veel mensen zich aan het baden of aan het schoonmaken. Dit terwijl het echt nog schemerig was. Op het moment dat wij bij de rivier kwamen, kleurde de lucht zal mooi rood. We hebben een half uur genoten van de prachtige opkomende zon en de mooie kleuren die zonsopkomst met zich meebracht. Als afsluiting zijn we heerlijk het water in gedoken. En ja met kleding en al! Verfrissend! 

Nadat we vanmorgen heel hard aan ons verslag en een klein onderzoek hebben gewerkt (trouwens inmiddels is het onderzoek niet meer klein te noemen), hebben we ons getrakteerd met een wandeling door het dorpje Apetina. We hebben ons er over verbaasd hoe groot Apetina nog is en daarnaast hoe hoog sommige plekken zijn ten opzichte van de rivier. Bij de huizen was te merken dat er veel mensen bij elkaar wonen. Veel was hing aan de waslijnen, veel hangmatten die er hangen. De huizen staan dicht bij elkaar en privacy is er niet. Dan hebben wij het getroffen met ons afgezonderde huisje aan de rand van het dorp! Op sommige daken lagen grote cassave broden te drogen. Dit eten de mensen hier als brood. Ook viel het op dat het op veel plekken een rommeltje was. Maarja waar moet je alle spullen neer zetten als je geen fatsoenlijke kast hebt? Onze wandeling eindigde bij de Tukuspann. Dit is een gemeenschappelijke ruimte waar feestjes gehouden wordt met veel muziek. Op het moment dat wij langsliepen, werd er ook iets gevierd. We roken de cassierie, de bier van de wayana's. Vergelijkbaar met Heineken maar dan 'iets' bitterder. 

En ja stoepen kennen ze hier niet, dus uitkijken waar je loopt, Lianne. Lisanne gaat je niet nog een paar keer oprapen, haha! Verder vonden wij het leuk om even een kijkje te nemen om een kijkje te nemen in de levens van de Wayana's. De mensen begroeten ons hartelijk en lachen vriendelijk naar ons. De gemiddelde wayana is ook zo te beschrijven: hartelijk, ingetogen en behulpzaam. Veel vragen of we lekker geslapen hebben, of we wel genoeg eten en hoe het met ons gaat. Ze passen hier wel goed op ons, hoor! De kinderen lachen ons vriendelijk en verlegen toe of zwaaien naar ons. Zo lief! Inmiddels kennen ze ons wel van school. 

Op dit moment zitten we heerlijk aan de waterkant voor een derde poging tot bruin bakken. We zijn benieuwd hoelang we het vandaag uithouden in de zon. Straks moeten we ook nog onze kleren weer wassen. Emmertje vol met water uit de rivier, wasmiddel erin en lekker soppen! Uitwringen en uitslaan en ophangen maar! En dan hopen dat er geen grote vogelspin in zit. Gelukkig is Lisanne heel trouw in het checken elke avond op vogelspinnen. 

Nu eerst genieten van de zonnestralen en een duik in het water! Allen een goede zondag toegewenst..

Lieve groet,

L & L