Struggles in de jungle

Lieve allemaal, 

We hebben weekend! We zitten weer heerlijk op ons plekje aan de waterkant! De voorbereidingen voor maandag zijn al lekker klaar. Nu kunnen we genieten van de rust en kunnen we jullie op de hoogte houden van het jungle leven. Ondertussen zijn onze simkaarten aangekomen, dus zijn we meer online en schrijven we nu een uitgebreide blog. Ook kunen jullie weer iets vaker een blog verwachten. In deze blog een aantal struggles die we elke dag wel tegen komen in deze jungle. 

Eten koken gaat hier anders dan in Nederland. Zo'n groot fornuis als in Nederland kennen wij hier niet. We moeten op een heel klein vierkant glasstelletje koken. Dit gaat prima, zolang de gasfles vol is. Waarneer deze gasfles leeg is, moet er uit een ver hoekje een gasfles vandaan gehaald worden. Als deze aangesloten is, kunnen we weer koken. In iedergeval dat dachten we... Gisteren zaten we eerst te prutsen met lucifers, omdat onze aansteker verdwenen was. Maar de lucifers braken als lucifersstokjes. Dat ging niet werken. Dan maar een aansteker kopen bij juffrouw Martens. Ze had er nog eentje. Weer terug naar ons glasstelletje. Poging 100. Maar nee, er kwam geen vuur. Was de gasfles dan weer leeg? Inmiddels waren we al 20 minuten verder. We hebben Arnold erbij gehaald. Hij vroeg: 'Staat de gasfles wel open?' Wij keken elkaar aan? 'Huh, kan de gasfles dan dicht zijn?' En inderdaad de gasfles zat dicht. Gelukkig konden we nu wel onze sperzieboontjes koken. Dat was struggle 1. 

Struggle 2 komt elke dag terug: water koken. We moeten water koken, anders kunnen we het water hier niet drinken. Als we onze waterketel met water willen vullen, begint het al. De waterkoker zit vol vliegjes. Afwassen dan maar. Dan vullen we de ketel met water. Nu wordt het een serieus spetterfeest. Want het gebeurt nog wel eens dat de kraan van de 'leiding' eraf vliegt, waardoor er een stroom water naar boven spuit. Een fontein. Heerlijk verkoelend, dat wel! Dan het water op het gas en wachten totdat het kookt. Ondertussen doen we allerlei dingen, maar soms is dat niet zo slim. Dan vergeten we het water en dan is het helemaal opgekookt. Geen wonder dat de gasfles dan zo weer leeg is. Oeps!

Struggle 3: nieuwsgierige kinderen. Ondanks dat de kinderen heel lief zijn, zijn ze vreselijk nieuwsgierig. Ze zeggen niets, maar kijken en lachen alleen. Zo zijn we met het baden in de rivier vaak omringd door een stel blote, bruine, tengere 'aapies'. Heel gezellig, natuurlijk... Maar een beetje privacy is ook wel fijn. Daarnaast vinden de kinderen uit andere klassen het heel leuk om in onze klas te kijken. Ze staan dan met velen voor onze klas. Viertal kinderen hebben ons verblijfplaats ontdekt. Zij hebben heel ons verblijf bekeken zonder iets te zeggen. Hoe wij de afwas deden in een emmer vonden ze ook heel interessant. Na een half uur, wilden we weer rust. Lianne trad met een harde hand op en toen vertrokken ze eindelijk naar huis. Toch zijn deze kinderen wel lief, want ze brachten een zak met kleine bananen. Heerlijk! Vitamientjes! 

Struggle 4: medelijden met kindjes. We hebben een beetje medelijden met de kindjes hier. Allereerst ruiken ze niet zo fris ( Lisanne vindt de kinderen stinken). Ten tweede hebben ze vieze of kapotte kleren aan of een broek waarvan de knoop niet meer dicht wil. Daarnaast hebben ze de hele week dezelfde kleren aan. Ook hebben sommige kinderen, vooral de kleintjes, hele dikke buikjes. Waarschijnlijk door ondervoeding of eenzijdig voedsel. Sommige kinderen krijgen door hun ouders casierie (sterke drank) te drinken. 

Struggle 5: beestjes. Ja, die heb je hier heel veel. Iemand ooit een echte vogelspin gezien? Van de week ging Lisanne na Lianne naar de wc. De telefoon met zaklamp had Lianne op het plankje boven de wc gelegd, zodat we zagen wat we deden. Lisanne wilde de telefoon weer meenemen, maar gilde toen ineens moord en brand. Naast de telefoon, op drie centimeter afstand, zat een vogelspin met een doorsnee van 10 cm. We hebben hem lekker laten zitten en na twee dagen was de spin weg. Een kikker in de wc pot? Gewoon doorspoelen en hopen dat de kikker niet naar boven komt. Kippen op je veranda? Zet een schot voor je slaapruimte. 's Avonds is het al vroeg donker en gaat de elektriciteit aan, waardoor ook de lamp in ons verblijf aan gaat. Hierop komen duizenden kleine vliegjes op af. Warme elementen, zoals stopcontact, verlengsnoer, opladers zitten dan vol met kleine vliegjes. Blijkbaar zijn wij ook heel aantrekkelijk, want ze zitten op onze kleding en in onze haren. Oplossing: duik in bed onder je klamboe, ook al is het nog maar 8 uur.  Vergeet niet je haren uit te schudden, anders neem je er nog 10 mee in bed. 

Dit waren een aantal struggles die je tegen komt in de jungle. Inmiddels zijn we al een week hier en wennen we ook wel aan deze dingen. In de volgende blog hopen we wat meer te vertellen over de school. 

Lieve groetjes van Lianne en Lisanne.