Aankomst in Apetina

27 oktober 2018 - Tapanahoni, Suriname

Dit is vanmorgen geschreven, ondertussen is het hier eind van de middag. We hebben vandaag nog heerlijk gezwommen!

Lieve allemaal,

We kunnen jullie, dankzij Gods trouwe zorg en bewarende hand, vertellen dat we gisteren gezond en veilig zijn aangekomen in Apetina. Het vliegen in het kleine vliegtuigje was een geweldige ervaring! Wat is Gods schepping toch mooi! Na ongeveer een uurtje over de 'broccolivelden' (oerwoud) en tussen de wolken te hebben gevlogen, landden we in Apetina op het kleinste vliegveld in Suriname. Alles ging goed. Op het vliegveld stonden mensen al te wachten. Twee Leidse studenten waren klaar voor een terugreis naar Apetina. Zij vertelde ons dat ze een gigantische mooie tijd hadden gehad, maar dat we wel het water zeker moesten koken, omdat sommige mensen buikgriep hadden opgelopen. Blij met de tip sjouwden we daarna onze  zware koffers en alle andere tassen naar beneden. Dat was voor ons, maar ook voor de jongen die ons hielp echt even zweten. Alles werd in een grote kano geladen en daarna konden wij instappen. En daar gingen we. Ondanks dat de kano een beetje scheef hing, ging het allemaal goed. We hadden verwacht dat we door een groep mensen werden verwelkomd. Maar doordat er een groot feest was in het dorp stonden er maar een paar mensen. De koffers werden weer uit de kano geladen en toen moest alles weer naar boven gesjouwd worden. Gelukkig was er een kruiwagen, waardoor alles wat sneller en beter ging. De mensen die ons hier welkom heten, waren heel hartelijk. We kregen van een jongen een korte rondleiding door het dorp. De inwoners waren aan het dansen en feest aan het vieren, omdat ze een voetbal wedstrijd hadden gewonnen. Er hing een gezellige sfeer. Door veel bewoners werden we welkom geheten. 

Hierna hebben we onze koffers uitgepakt en alles opnieuw verdeeld over de koffers, zodat we een koffer voor ons eten hebben en de andere koffers voor kleren en andere spullen. Toen vroegen twee mensen of we mee gingen baden in de rivier. Dat klonk ons wel goed in de oren. Wat hadden we het warm! Het water was heerlijk! We waren na een half uurtje heerlijk afgekoeld. Daarna hebben we nog met een assistente van de school gepraat en zij vertelde ons dat we haar heel veel moesten leren. Drie weken vond ze dan ook te kort. In tussen tijd ontstond er een hele grote regenbui waardoor we elkaar af en toe niet meer konden verstaan. Rond 10 uur gingen we richting ons bed. 

Onze kamer bevindt zich in een open hut op palen. Er zijn geen ramen en deuren. Gelukkig is er ook een douche en een normale wc in de gebouw. De deur kan alleen niet op slot. Nog maar bedenken hoe we dat gaan doen... 

Hoe ervaren we het hier? Allereerst is het echt heel erg wennen. Alles is hier anders. Het is hier in de middag heel erg heet. Verder zijn er allemaal andere geluiden. En natuurlijk kriebelende en vliegende beestjes. Ohja gisteravond liep er ook een kikkertje in onze kamer. En het is ook normaal als er een kip 's nachts hier rond loopt. Straks maar even kijken hoe we dat met de spullen doen die hier niet in een koffer zitten. Ook de hanen laten zich hier regelmatig 's nachts horen. En om half 6 was er al Surinaamse muziek te horen. En we hebben ook zo'n grote spin gesignaleerd.

Toch genieten we ook echt! Er zijn hier hele aardige mensen! Ze hebben gisteravond zelfs nog een lamp opgehangen voor ons. En we mochten de hotspot van een jongen hier gebruiken, omdat de simkaart die we in Paramaribo hadden gekocht niet werkte. Dat was wel even balen! Gelukkig komt er eerdaags opnieuw een vliegtuigje deze kant op die waarschijnlijk voor ons twee goede simkaarten meeneemt, waardoor we niet afhankelijk zijn van de hotspot van een van de bewoners en waardoor we ook vaker iets van ons kunnen laten horen.

Ondertussen begint het langzaam licht te worden. Ik was al heel vroeg wakker, Lisanne ligt nog te pitten. Vandaag gaan we verder kennismaken met de bewoners en het dorp. Ook hopen we even met Arnold te praten over onze stage die volgende week maandag begint. 

Oh ja, het is hier echt prachtig! Echt een hele mooie omgeving. 

We hopen dat we jullie snel weer iets kunnen vertellen over ons verblijf! 

Liefs,

Lisanne & Li

Foto’s

3 Reacties

  1. Jeannette Noordam:
    27 oktober 2018
    Mooi verhaal weer, Lianne!
    Is Apetina met de auto bereikbaar?
    Welke taal spreek je daar?
    De Leidse studenten gingen weer terug naar Parimaribo, neem ik aan?
    Veel succes met de beestjes! ;-)
  2. Oom Rinie:
    27 oktober 2018
    Hoi Lianne leuk om jullie avonturen te lezen. Heel anders en spannend allemaal.
  3. Diana:
    28 oktober 2018
    Ik lig hier bijna te kwijlen van herkenning en verlangen naar Apetina. We hopen dat jullie een hele fijne en gezegende tijd hier mogen beleven. Heel veel plezier. Groetjes